เนื่องจากปัจจุบันจำนวนนักศึกษาที่อาศัยอยู่ภายในหอพักนักศึกษามีปริมาณมากขึ้นเรื่อยๆ หอพักนักศึกษาถือเป็นสถานที่ที่ใช้พักอาศัย เป็นสถานที่ทำงาน และทำกิจกรรมต่างๆ ของนักศึกษา ซึ่งนักศึกษาจะใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ภายในหอพัก ดังนั้น ทางคณะทันตแพทยศาสตร์ จึงได้ตระหนักถึงความสำคัญในการช่วยเหลือนักศึกษา จึงเห็นว่าควรจัดตั้งโครงการ “หอพักน่าอยู่” ขึ้น เพื่อที่จะรณรงค์ให้นักศึกษาช่วยกันรักษาความสะอาดภายในบริเวณหอพักนักศึกษา การพัฒนาหอพักในด้านต่างๆ จึงเป็นส่วนสำคัญที่จะช่วยสร้างความสุข และส่งเสริมสุขภาพทั้งทางร่างกายและจิตใจของนักศึกษาที่พักอาศัยอยู่ภายในหอพักนักศึกษา

        ปัญหาของหอพักนักศึกษา คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้แก่ ปัญหาด้านสภาพแวดล้อมภายในหอพักและห้องพักนักศึกษาที่รกรุงรังปัญหาขยะมูลฝอยซึ่งเป็นสิ่งที่ควรปรับปรุงเพื่อพัฒนาหอพัก ทั้งนี้การพัฒนาหอพัก การดูแลสภาพแวดล้อมและการรักษาความสะอาดภายในหอพักนั้น ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้ที่พักอาศัยภายในหอพักและผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทุกคนที่ควรเข้ามามีส่วนร่วมในการพัฒนาหอพักให้น่าอยู่มากยิ่งขึ้น

1.  การพัฒนาทักษะส่วนบุคคล เช่น การให้ความรู้ การฝึกปฏิบัติ

2.  สร้างการมีส่วนร่วมของกลุ่มเป้าหมายหรือเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชน

3.  การผลักดันให้เกิดเป็นนโยบาย

4.  การปรับโครงสร้างการดำเนินงาน ระบบงานเพื่อให้เอื้อต่อการสร้างเสริมสุขภาพ/สร้างสุข

5.  การปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ แนวคิดในการสร้างเสริมสุขภาพ/สร้างสุข

6.  การสนับสนุนสิ่งแวดล้อมเพื่อให้เอื้อต่อการสร้างเสริมสุขภาพ/สร้างสุข

7.  สร้างระบบการทำงานเป็นทีม

8.  กระตุ้นการแสดงความคิดเห็น เพื่อพัฒนาตนเอง และสิ่งแวดล้อมรอบตัว

9.  มีการกระตุ้นให้มีกิจกรรมเพื่อพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างนักศึกษาและผู้เกี่ยวข้อง

1.  สร้างจิตสำนึกในการดูแลรักษาความสะอาดของที่พักอาศัยและสิ่งแวดล้อมของนักศึกษาทัตแพทย์

2.  เพื่อพัฒนาหอพักให้มีความร่มรื่น น่าอยู่ และนักศึกษาที่อาศัยอยู่ภายในหอพักรู้สึกผ่อนคลายได้

3.  เพื่อพัฒนาหอพักให้สะอาด และมีความเป็นระเบียบมากยิ่งขึ้น

4.  เพื่อให้นักศึกษาทุกคนสามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข

5.  เพื่อให้เกิดความสามัคคีภายในหมู่คณะ

6.  เพื่อให้นักศึกษามีความรักในสถานที่อยู่อาศัยและมีความอยากที่จะทำให้มีความเป็นอยู่ที่ดี

7.  เพื่อให้นักศึกษามีที่ที่จะสามารถผ่อนคลายและทำกิจกรรมร่วมกัน

1.  นักศึกษาส่วนใหญ่(มากกว่าร้อยละ 60) มีความกระตือรือร้นที่จะช่วยกันทำความสะอาดที่พักอาศัยและสิ่งแวดล้อม

2.  นักศึกษาส่วนใหญ่ (มากกว่าร้อยละ 60) มีความรู้สึกพอใจในสภาพแวดล้อมของหอพักนักศึกษา รักและมีโครงการพัฒนาที่พักอาศัยอย่างต่อเนื่อง

3.  พฤติกรรมของนักศึกษาส่วนใหญ่ (มากกว่าร้อยละ 60) เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น เช่น ทิ้งขยะเป็นที่ และร่วมใจกันรักษาความสะอาด

4.  นักศึกษามีความสามัคคี ทำกิจกรรมร่วมกันอย่างต่อเนื่องทั้งกิจกรรม วิชาการเพื่อช่วยเหลือกันในการเรียน และกิจกรรมสันทนาการ

5.  นักศึกษามีการร่วมทำกิจกรรมบำรุง รักษา บูรณะ ซ่อมแซม ที่อยู่อาศัย และปรับปรุงสวน ต้นไม้โดยรอบอย่างสม่ำเสมอ

1.  นักศึกษามีจิตสำนึกและร่วมมือร่วมใจในการดูแลรักษาความสะอาด

2.  หอพักนักศึกษามีความร่มรื่น น่าอยู่ มากขึ้น

3.  นักศึกษาทันตแพทย์ทุกคนใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข

4.  เกิดความสามัคคีขึ้นในหมู่คณะ

5.  นักศึกษามีความรักสถานที่พัก และมีความคิดในการพัฒนาที่พักอาศัยให้น่าอยู่ยิ่งขึ้น

6.  นักศึกษามีความสามารถในการคงสภาพ สภาพแวดล้อม และสวนที่ร่วมกันจัดทำขึ้น

7.  นักศึกษามีความคิดพัฒนากิจกรรมเพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์อย่างต่อเนื่อง

8.  นักศึกษามีความตระหนักถึงการอยู่ร่วมกันกับหอพักข้างเคียงและนักศึกษาคณะอื่นๆ ที่อยู่ข้างเคียง